معبر سایبری پلاک

شهدا و امر به معروف و نهی از منکر

هنگامی کـه دشـمن بـا تمـام قوا به کشـور اسـلامی
ایـران حملـه کـرد، یکـی از بزرگتریـن مصداق های
عملـی نهـی از منکر جلـوه نمود. کـدام منکـر از این
بالاتـر کـه حکومـت اسـلامی تهدیـد شـود؟ نه فقط
حکومـت اسـلامی کـه جـان، مـال و نوامیـس مردم
در معـرض خطـری جـدی بـود. دلاورمردانـی کـه
فرسـنگ ها از محـل حادثـه دور بودنـد، امـا رنـج هر
مسـلمان را در هر نقطه جهان رنج خود می شـمردند،
بـرای نهی از منکـر، لبـاس رزم بر تن کردنـد. میدان
جهـاد پر بـود از لهجه ها و رنگ های مختلـف. آنچه
دلهـا را یکـی کـرده بـود، اسـلام بود.
امـت واحـده اسـلام نسـبت بـه هر
رنجـی کـه در هـر نقطـه دنیـا بـر
مسـلمانان وارد می شـد، اهتمـام
داشـت؛ چراکه آنان این حدیث مشـهور
را شـنیده بودند که:«من اصبح و لم یهتم بامور المسلمین فلیس منهم و من سمع رجلا ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم»
مجاهـدان راه خـدا، غیـر از سـربلندی در میـدان نهـی از تجـاوز بـه جـان و مـال و
نوامیس مسـلمانان، هیچ امر و نهی شرعی دیگـری را نیـز کوچـک نمی شـمردند و بـه تـرس و
خجالـت فرصـت حضـور نمی دادنـد. آنان از خـدا حیا
می کردند. گاه منافع شـخصی، هوای نفـس، و... مانع
انجام این واجب الهی اسـت، اما رزمندگان اسـلام «و
لاخـوف علیهـم و لا هم یحزنـون» بودند.
آنـان پیـش از شـروع جنگ نیـز در این آزمـون پیروز
بودند و در خانه، محله، مدرسـه، محل کار، دانشـگاه و
هـر جـاکه نیاز بـه نهی از منکـر یا یـادآوری معروفی
بـود، خاموش نمی نشسـتند و بـا منطـق، مهربانی، با
آرامـش و از سـر خیرخواهی تذکـر میدادند.
در ادامـه بـه چنـد نمونـه از امربهمعـروف و نهـی از
منکرهـای شـهدا اشـاره میکنیم:

اخراج از مدرسه!

شـهید علی اصغر امینی بیات در خانـوادهای مذهبی و
متشـرع پرورش یافت و از همان دوران کودکی نسبت
بـه حلال و حرام و عموماً منکرات حساسـیت نشـان
مـیداد. او تـا سـوم راهنمایـی را در زرند سـاوه گذراند.
در همـان دوران تحصیـل، یـک روز به منزل می آید و
بـه اینکه معلم دخترهای سـوم راهنمایی مرد اسـت،
اظهـار ناراحتی و اعتـراض می کند.
ایـن اعتـراض و ایـن عصبانیـت بـه گـوش والدیـن
دختـران دانش آمـوز می رسـد و آنـان هـم از چنیـن
مسـئله ای اظهار ناراحتی کرده و نسـبت به این عمل
اولیای مدرسـه اعتراض می کنند. مسـئولان مدرسـه
وقتـی می فهمنـد ایـن جریـان از سـوی علی اصغـر
پخـش شـده، وی را مؤاخـذه میکننـد و حکـم بـه  اخراجـش از مدرسـه میدهنـد.

منکری را نادیده نگیرید

وقتـی حاجـی، کادر گردان امام موسـی بن جعفـر (ع)را
تشـکیل داد، چنـد روزی بچه هـا را بـرای زیـارت حرم
ثامن الائمـه(ع)به مشـهد مقـدس بـرد. روزی در یکی
از پارک هـای مشـهد به بچه ها سـفارش کـرد مواظب
باشـید اینجا در مقابل منکرات بی اعتنا نباشـید. شـما
دسـته جمعی آمده ایـد، اگـر خدای ناکـرده منکـری را
نادیده گرفتید، مردم می گویند بچه های رزمنده نسـبت
بـه امربه معـروف و نهـی از منکر بی اعتنا هسـتند.

عمل به وظیفه خود

روزی شـهید محمدحسـین کبیری به خاطر امربه معروف و
نهی از منکر، با سـعه صدر با برخوردی متین مسـئله ای را به
مـن تذکـر داد. یـک روز بعد بـا کمـال ادب و تواضع صورتم
را بوسـید و گفت «امیدوارم از من دلگیر نشـده باشـید، فقط
میخواسـتم به وظیفـه خود عمل کرده باشـم».

خیلی جدی

یکوقتـی تعـدادی از بـرادران با هم شـوخی میکردند که
شـوخی آنها باعث اسـراف میشـد، شـهید سیدمحسـن
روحانـی هـم خیلـی جـدی به میـان آنهـا آمد و بـا تذکر
و پنـد مانع ادامه آن شـوخی شـد.

تذکر به همسر

روزی یكی از زنان همسایه، با حجاب نامناسب به خانه ما
آمد. علی (شهید علی قمی كردی)خیلی ناراحت شد و از من
خواست كه به او تذكر بدهم. گفتم كه من خجالت می كشم.
خودش جلو رفت و با زبان ملایم و مؤدبانه درحالی که چشمش
را به زمین دوخته بود، به آن زن تذكر داد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: