بیانات در مراسم اعطای حکم تنفیذ ریاست جمهوری به حجّتالاسلام حسن روحانی
بسماللهالرّحمنالرّحیم (۱) الحمدللّه ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على سیّدنا و نبیّنا ابىالقاسم المصطفی محمّد و على آله الطّیّبین الطّاهرین المعصومین سیّما بقیّةالله فى الارضین. اللّهمّ صلّ على ولیّک علىّ بن موسى الرّضا المرتضى الامام التّقىّ النّقى و علی آبائه و اولاده المعصومین المطهّرین.
جلسهی بسیار مهمّی است و روزهای مهم و تعیینکنندهای است. تصادف و تقارن این مراسم و این جلسه با ولادت باسعادت حضرت علیّبنموسیالرّضا (علیه آلاف التّحیّة و السّلام) برای دلهای مشتاق ملّت ایران و جمع حاضر مایهی تفأّل(۲) و تبرّک است. امیدواریم همچنانکه آن بزرگوار در همین کشور خود ما و در شهرهای نزدیک به طوس، [یعنی] در نیشابور، آن حدیث معروف سلسلةالذّهب را بیان فرمود و کلمهی توحید را پایه و اساس دین معرّفی فرمود -کَلِمَةُ لا اِلٰهَ اِلَّا اللهِ حِصنی وَ مَن دَخَلَ حِصنی اَمِنَ مِن عَذابی(۳)- ما هم بتوانیم کلمهی توحید را و حقیقت توحید را در زندگی خود، چه زندگی شخصی، چه زندگی اجتماعی، و چه در پایههای حکومت جمهوری اسلامی، انشاءالله استقرار ببخشیم.